teoretyk muzyki, kompozytor, pedagog; ur. 16 marca 1944, Lublin.
Jest absolwentem Liceum Muzycznego w Lublinie. W latach 1963-1968 studiówał teorię muzyki u Bogusława Schaeffera w krakowskiej Akademii Muzycznej (praca magisterska Typologia idei kompozytorskich w latach 1948–1968 na przykładzie muzyki studyjnej). Dla ugruntowania wiedzy w zakresie struktur dźwiękowych zwrócił się do dra Macieja Zalewskiego i Instytutu Izomorf w Warszawie, otrzymując uprawnienia instruktora tej nowatorskiej notacji. W 2003 uzyskał stopień doktora (praca doktorska Muzyka unistyczna Zygmunta Krauzego, napisana pod kierunkiem prof. dra hab. Mieczysława Tomaszewskiego), a w 2014 - doktora habilitowanego w dziedzinie sztuk muzycznych, w dyscyplinie artystycznej: kompozycja i teoria muzyki (specjalność: teoria muzyki).
W latach 1971-1973 pełnił funkcję redaktora informatora dla fanów swinga w oddziale krakowskim Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego.
Od 1973 wykładowca przedmiotów teoretycznych w Akademii Muzycznej w Krakowie, od 2008 także w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1970-1983 kierownik muzyczny Teatru STU w Krakowie, w 1991-2010 Teatru Ludowego w Krakowie, w 1992–1998 konsultant muzyczny Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.Stworzył muzykę do ponad 100 spektakli, współpracując z teatrami krajowymi i zagranicznymi. Podczas Festiwalu XXIII Opolskie Konfrontacje Teatralne zdobył nagrodę za muzykę do spektakli Pan Jowialski wg Aleksandra Fredry w Teatrze Ludowym w Nowej Hucie i Dziady albo młodzi czarodzieje wg Adama Mickiewicza w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Współtwórca spektakli teatru alternatywnego, szczególnie zainteresowany twórczością Gombrowicza (Iwona - księżniczka burgunda, Paryż 1992; Operetka, Meksyk 1979; Ślub, Łódź 1990; Buch-Bach, Radom 2002).
W teorii muzyki koncentruje się na zagadnieniach analizy strukturalnej, intermediów, procesu twórczego, teatru alternatywnego, aksjologii muzycznej, jazzu, postmodernizmu, sonoryzmu, minimalizmu, unizmu. Autor książki Obrazy dźwiękowe muzyki unistycznej poświęconej związkom malarsko-muzycznym między twórczością Zygmunta Krauze i Władysława Strzemińskiego.
W kompozycjach przeważają utwory solistyczne lub kameralne powiązane z akcją wykonawców. Do takich należy mini-opera Na bosaka wg Ferdydurke Witolda Gombrowicza (1983), m.in. towarzysząca festiwalowi „Warszawska Jesień” w 1984.
Członek i współzałożyciel Polskiego Towarzystwa Estetycznego (2002). Członek komisji repertuarowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej "Warszawska Jesień" (od 1998). W latach 2008-2009 zasiadał w jury Nagrody Mediów Publicznych w dziedzinie współczesnej muzyki poważnej OPUS.
W 2007 uhonorowany srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
aktualizacja: 2022 (wa)